کتاب خودگردانی یا آنری لوفور در بلگراد جدید

شاید کسانی که بیشتر با آثار نظری لوفور سر و کار داشته‌اند، برایشان مهجور و در عین حال جالب باشد که او طرحی عملی نیز برای احداث یک شهر پیشنهاد کرده است. بخش نخست کتاب خودگردانی یا آنری لوفور در بلگراد جدید، همان متنی است که لوفور و دو همکار دیگرش، سرژ رنودی و پییر گیلبو، آن را برای شرکت در مسابقه‌ای بین‌المللی تهیه کردند. این مسابقه قرار بود بهترین طرح را برگزیند و بر اساس آن شهر بلگراد جدید را در یوگوسلاوی احداث کند. در این طرح، لوفور و همکارانش با نقد توأمان شهرهای کاپیتالیستی و کمونیستی، در پی ارائه بدیلی هستند که نه افسارگسیختگی اولی را داشته باشد و نه بلاتکلیفی دومی را. پیشنهاد اصلی آنان، خودگردانی و سپردن مدیریت شهر به خود شهروندان و ساکنین، و باز کردن فضایی حیاتی در شهر برای تنفس و مقاومت است. طرح لوفور و همکارانش رد شد، اما آنچه حائز اهمیت است، نقطة تلاقی نظر و عمل در متفکری است که کل قرن بیستم را زیست و در زمینه شهر و دلالت‌های آن قلم زد. این طرح آشکارا نوعی امتداد را در آثار لوفور نشان می‌دهد که از آثار نظری می‌آغازد و در عرصه عمل نیز ادامه می‌یابد.

بخش دوم کتاب خودگردانی یا آنری لوفور در بلگراد جدید، حاوی چهار مقاله درمورد آرای لوفور و محوریت بحث خودگردانی در آثار اوست که با متن بخش اول در ارتباط هستند. هر مقاله با بررسی آرای لوفور و عنایت به بستر تاریخی و سیاسی‌ای که متون او در آن نوشته شده‌اند، به بررسی این متفکر و ارتباطش با مسئلة خودگردانی می‌پردازند. مقاله‌ها به تأثیرپذیری لوفور از مارکس، جریان مارکسیستی، نوع ارتباط او با حزب کمونیست، روابطش با معاصرانی چون آلتوسر، گرامشی، گی دوبور، سیتواسیونیست‌ها و… می‌پردازند و هر یک از منظر خود به جایگاه لوفور در مطرح کردن مسایل شهر و اهمیت این مسایل در عصر کنونی توجه می‌کنند.

کتاب خودگردانی یا آنری لوفور در بلگراد جدید یکی از کتاب‌های جذاب معماری در دنیای جدید است که کمک می‌کند خواننده با تاثیر سیاست و نظریه‌های اجتماعی بر شهرها و ساخت و ساز و اداره شهر‌ها آشنا شود.