مجله تماشاگر شماره 2

معرفی مجله همشهری تماشاگر، شماره 2 (من دیه‌گو مارادونا هستم)

این مجله از اعجوبه‌ای به اسم دیه‌گو مارادونا صحبت می‌کند. کسی که نام او تنها به فوتبال ختم نمی‌شود. او یک شخصیت پیچیده و یک ابر ستاره بود که به جز فوتبال به دنیای سیاست و سینما هم سرک کشید. مجله همشهری تماشاگر، شماره 2 (من دیه‌گو مارادونا هستم) مروری کلی بر بخش‌های مختلف زندگی این قهرمان که مشابه دیدن یک تریلر سینمایی است می‌کند و مسیر سختی که او در این سال‌ها طی کرده را به تصویر می‌کشد. مردی که در طول زندگی 60 ساله‌اش فراز و نشیب زیادی پشت سر گذاشت؛ ولی با این حال تا پایان زندگی هیچ‌گاه از فوتبال دست نکشید.

درباره مجله همشهری تماشاگر شماره 2 (من دیه‌گو مارادونا هستم)

این مجله، تولد و زندگینامه دیه‌‌گو آرماندو مارادونا، فعالیت‌های خیرخواهانه‌ او، کارنامه ورزشی این بازیکن در رده‌های مختلف باشگاهی، رسیدن به لباس تیم ملی و افتخارات ملی و در نهایت رسیدن به حرفه مربیگری‌اش را به طور کامل به تصویرکشیده است.

با خواندن مجله همشهری تماشاگر، شماره 2 (من دیه‌گو مارادونا هستم) هنری‌ترین اثر مارادونا در جام جهانی 96 مکزیک که به جام مارادونا معروف است و مسئولیت سنگینی که برای رساندن تیم‌ ملی به جام جهانی داشت را می‌خوانید. او در تیم ‌ملی آرژانتین رو به روی آلمان، یکی از جذاب‌ترین فینال‌های تاریخ را پشت سر گذاشت تا در نهایت حجم وصف‌ناپذیری از شادی را به مردم آرژانتین هدیه دهد.

در ادامه، همشهری تماشاگر، شماره 2 (من دیه‌گو مارادونا هستم) به نبرد 86 بین دو تیم انگلیس و آرژانتین که جنجالی‌ترین نمایش دیه‌گو در تاریخ فوتبال بود اشاره می‌کند. تشبیه این بازی چیزی فراتر از یک فوتبال بود. جنگی واقعی در اوج تنش‌های سیاسی دو کشور که انگیزه هر دو تیم تنها رسیدن به مرحله نیمه نهایی نبود؛ بلکه اثبات برتری به تیم مقابل و رفتن به قلب هواداران بود. در این بازی، گل زیرکانه (دست خدا) مارادونا را جاودانه کرد و شاید بتوان گفت هیچگاه به آن اندازه، غرور ملی آرژانتینی‌ها برجسته نشده بود.

در مجله همشهری تماشاگر، شماره 2 (من دیه‌گو مارادونا هستم) می‌خوانید: دیه‌گو تنها به یک دلیل ساده مربی شد، او نمی‌توانست بدون فوتبال زندگی کند و همیشه شور عجیبی برای فوتبال داشت. مارادونا مربی‌گری را در کنار کارلوس فرن شروع کرد و به شکل حیرت‌آوری سرمربی تیم ملی آرژانتین شد. او برای مدتی نیز در امارات و مکزیک کار کرد و نقطه پایان دوران کاری‌اش در لیگ آرژانتین رقم خورد.

محمدرضا خلعتبری، تنها فوتبالیست ایرانی است که سابقه کار کردن با مارادونا را دارد و برای یک فصل شاگرد مارادونا در لیگ امارات بوده است. او به گفته خودش خاطرات زیادی با مارادونا دارد که هنوز در موردشان صحبت نکرده است.

مارادونا یک افسانه ابدی بود. افسانه‌ای که پایانی نداشت. اسطوره‌ای با یک زندگی دیوانه‌وار. فوتبالیستی با یک مسیر باور نکردنی.‍‍

نویسندگان مجله همشهری تماشاگر، شماره 2 (من دیه‌گو مارادونا هستم)

این مجله به سردبیری امیرمحمد یعقوب‌پور طاری و جمعی از نویسندگان از جمله محمدحسین عباسی، نگار رشیدی، آریا رهنورد و آریا طاری گردآوری و نوشته شده است.